Fondos bibliográficos

A aparición en 1545 da obra Arte de navegar de Pedro de Medina débese a motivos eminentemente prácticos para dar resposta aos problemas técnicos que formulan as longas viaxes en alta mar lonxe das costas. Este tratado, ao longo do século XVI, tivo un papel fundamental nas viaxes de exploración, na apertura de novos escenarios en América, no desenvolvemento das cartas de marear, dos instrumentos necesarios para a navegación e da propia astronomía.

Pedro Apiano conseguiu o recoñecemento dos seus coetáneos tras a publicación da súa Cosmografía, impresa por primeira vez en 1524. Dende entón, e ata 1609, esta obra sería obxecto de corenta e sete edicións en distintas linguas (latín, holandés, francés e español), converténdose nun dos libros máis publicados durante o primeiro século da imprenta. Trátase dunha obra, baseada na concepción astronómica de Ptolomeo, que contén nocións de astronomía, xeografía, topografía, navegación, meteoroloxía, cartografía e instrumentos matemáticos.

Coñecido como a "Crónica de Nuremberg" o libro está considerado como obra de referencia entre os textos incunables polo elevado número de ilustracións que o acompañan, realizadas a partir das xilografías de Michael Wolgemuth, mestre de Durero, e William Pleydenwurff. Contén 1.809 gravados en madeira que representan os trazos históricos, relixiosos e mitolóxicos definidores do mundo. Así, aparecen pasaxes bíblicas, santas, mártires e milagres, retratos de reis e raíñas, actividades humanas e un amplo repertorio de vistas de cidades europeas.