Coñecido como a "Crónica de Nuremberg" o libro está considerado como obra de referencia entre os textos incunables polo elevado número de ilustracións que o acompañan, realizadas a partir das xilografías de Michael Wolgemuth, mestre de Durero, e William Pleydenwurff. Contén 1.809 gravados en madeira que representan os trazos históricos, relixiosos e mitolóxicos definidores do mundo. Así, aparecen pasaxes bíblicas, santas, mártires e milagres, retratos de reis e raíñas, actividades humanas e un amplo repertorio de vistas de cidades europeas. As imaxes cumpren unha función pedagóxica na que se trata de moralizar ao lector.
A Crónica foi o recurso máis empregado para facer historia durante a Idade Media e o Renacemento. O esquema que presenta divídese en "idades históricas" que inicia cun principio único a partir do cal se rexistran os demais feitos, pois o obxectivo da crónica é unir nunha soa obra o esplendoroso pasado do home, dun estado ou un país, glorificando a presenza de Deus. É unha especie de enciclopedia popular. Cada data sempre vai acompañada por un acontecemento, un nome memorable ou un fenómeno extraordinario.
Foi publicada en latín e en alemán. A edición latina saíu datada o 12 de xuño de 1493 e a alemá o 23 de decembro do mesmo ano. Suponse que ambas as dúas versións se foron preparando de xeito simultáneo. Os estudosos estiman que se fixeron entre 1.400 e 1.500 copias en latín e entre 700 e 1.000 en alemán, o catálogo da British Library sinala que na actualidade existen 552, dos cales hai 57 en España.
O autor: Hartmann Schedel (Nuremberg 1440-1514), estudou humanidades, física e medicina, profesión á que se dedicou.
Son chamados incunables (do latín incunabulae, berce) os libros impresos con tipos móbiles dende a aparición da imprenta ata o ano 1500 inclusive.
A xilografía (do grego xylón, madeira; e grafé, inscrición) é unha técnica de impresión con prancha de madeira. O texto ou a imaxe desexada tállase a man cun cicel ou buril na madeira. A continuación imprégnase con tinta e preméndoa contra un soporte (como o papel) obtense a impresión do relevo. As madeiras máis adecuadas para realizala son a de boj, a de cerdeira ou a de pereira.
Ficha do Museo Massó:
Schedel, Hartmann
Liber chronicarum. - Norimbergae : Antonius Koberger, 12 julio, 1493. - x p. ; Fol.
H.C., 14508. - Pol., 3469(+Supl.). - BMC., II,437. - IGI., 8828(+Supl.). - Goff, S-307(+Supl.1972). - IBP., 4941. - CIH., 3039. - IDL., 4060. - IBE, 5179 I.Titulo.